Σήμερα εξύπνησα το μεσημέρι επειδή δεν είχα πανεπιστήμιο ούτε κάτι άλλο να κάμω. Ξέρεις το πανεπιστήμιο εκατάργησα το κάπως και πάω μόνο όταν θεωρείται αναγκάιο (= σχεδόν ποτέ).
Το περασμένο Σάββατο εφκήκα έξω. Εν νομίζω να ξανάσχολίασα το έξω μου ποδά (ειδικά στην γκέι σκηνη του Λονδίνου). Ποδά που λέτε υπάρχουν τρεις τόποι που φκαίνουν οι γκέι. Το Σοχο, το Βοξολ τζιαι το Σιορντιτς. Soho, Vauxhall, Shoreditch. Η σειρά που τα έγραψα εν βάσει ηλικίας.
Το Σοχο εν το πιο παλίο τζιαι να σου πω την αλήθκεια τωρά επέθανε λλιο. Τα κλαπς κλιουν ως τες 3-4, ο κόσμος πάει για ποτό/φαι παραπανω αλλά έσιει πολλά ενδιαφέρον crowd. Βρίσκεις λλίο που ούλλα. Κοντούς, ψηλούς, άσπρους, μαύρους, ισπανούς (εννα μου πεις εσιει τζιαι τόπον που εν βρίσκεις ισπανούς μεστο Λονδίνο?). Τα κλαπς τζιαι η μουσική δαμέ εν τέλλια mainstream, δηλαδή παίζουν Britney Spears τζιαι έτσι. Οι Κυπραίοι προτιμούν να εμφανίζονται στο Shadow, γιατι εν το μόνο μαχαζί που έχει λλίο κλας (δηλαδή πληρώνεις να μπεις μέσα) τζιαι εν φατσάρει όπως τα άλλα τα εγγλέζικα (ο εν λόγω χώρος προτιμέιται επίσης από Άραβες με πετρελαιοπηγές γιαυτόν έσιετε τα μμάθκια σας ανοιχτά άμαν πάτε).
Το Vauxhall εν λλίον παρακμή. Εν που την άλλη πλευρά του ποταμού (South London) τζιαι τζιαμέ εν η πολλα hardcore σκηνή. Τζιαμέ εν τα σεξ κλαπς (που εν παεις για να χορέψεις προφανώς), τζιαι τα κλαπς που το Σαββατοκυρίακο μπορεί να κλείσουν για 2-3 ώρες κάθε μέρα. Άμαν φκαίνεις έξω δαμέ πάεις Παρασκευή νύχτα τζιαι φέφκεις Κυριακή νύχτα ή Δευτέρα πρωί. H μουσική εν funky/vocal house, με λλια touches που mainstream. Δαμέ πάιζει πολλύ εφφέ μεστο κλαπ, λέιζερ, ιστορίες, σχέδια, χορευτές τίτσιροι, χορεύτριες, λαίβ τραγουδιστές που την ίμπιζα τζιαι πολλά ναρκωτικά.
Τρίτη και τελευταία περίοχή εν το Shoreditch που πάσιν οι πολλά πολλά cool, οι wannabe fashion designers/make up artists/art kids/rock chicks που τουτα ουλλα τα terms που θωρούμε στα έργα. Τζιαι δαμέ έσιει hardcore clubbing, με πολλά shows που τραβεστί, κάτι περιθωριακά γκρουπς που κανένας εν ξέρει που ποθθεν έρκουνται τζιαι μια μουσική που κυμαινεται μεταξύ electronica τζιαι απλου noise.
Whatever. Εμένα αρέσκει μου να φκαίνω έξω Vauxhall. Ο κόσμος εκνευρίζει με νάκκον επειδή εν ούλλοι έτσι λλίον πρησμένοι, με κάτι σίερκα 10 μετρα, κάτι στήθη έξω τζιαι κανένας εν φορεί φανέλλες μεστα κλαπς. Φκάλλουν τες, ή φορούν tank tops (τζίνες τες αμάνικες). Που την άλλη εν πολλονώθουν επείδη που το πολλύ το πράμα τα μμάθκια τους εν όπως της κουκουβάγιας τζιε χά να τους κάμεις εννα σου γυρίσουν κόλο.
Wednesday, 9 December 2009
Friday, 4 December 2009
filth
To body fat μου έπεσε στο 9% which makes me a very happy young man. Εφκαλα τον κολο μου στο γυμναστηριο και επιτέλους απέφερε καρπούς. Δυστυχώς εγώ συνεχίζω να βλέπω κοιλιά και ακόμα να μεγαλώσουν τα χέρια μου όσο πρέπει.
Ίσως να ευθύνεται τζιαι στην διατροφή μου αλλά έν τρωω άσχημα. Ο γυμναστής μου είπε ότι πρέπει να παίρνω πρωτεινες τζιαι εφόρτωσεν μου μιαν σίκλα με χάπια τζιαι shakes για να πίννω κάθε μέρα. Εγώ είπα του εν τα θέλω τζιαι έδωκα του τα πίσω τζιαι σκέφτομαι να αρχίσω τα αναβολικά γιατι με τζίνα εννα γίνω όπως τζίνους που βλέπω μέστα κλαπ τους πρησμένους τζιαι εν θα νώθω τίποτε. Η μέση μου έγινε σχεδόν 30 σαιζ τζιαι νιώθω skinny τζιαι εν μου αρέσκει καθόλου που με φκάλλουν τζιαι πελλό ότι έν πρέπει να προσέχω τι τρωω τζιαι ότι είμαι μια χαρά τζιαι ότι παστινίσκω.
Ευτυχώς εν Παρασκευή σήμερα τζιαι το Σ/Κ έχω εξόδους οπόταν εν νομίζω να φάω τίποτε ως την Κυριακή για να καταφέρω να κοιμηθώ, εκτός τζιαι αν πιω κανένα χάπι αντι για τζίνο. Βαρκούμαι λλίο να φκω, εν έχω διάθεση να επαναλάβω την ίδια ιστορία που κάμνω κάθε Σ/Κ γιατί καταντά τζιαι νάκκον κουραστικό. Άσε που εν παγωνιά τουτες τες μέρες τζιαι που διάθεση να περιμένεις έξω που τα κλαπς. Επίσης πόσες φορές να ακούσω την ίδια μουσική που τους ίδιους DJs. Φέφκω που το ένα κλαπ, πάω στο άφτερ, πάω στο άφτερ άφτερ τζιαι συνέχεια τα ίδια. Εμάθαμεν τα τραούδκια που έξω.
Anyways εννα σταματήσω να κάμνω όπως το πουττί το κλαμένο τζιαι να σαστώ να φέφκω γιατί εβαρέθηκα τούτη την αδράνεια μου.
Ίσως να ευθύνεται τζιαι στην διατροφή μου αλλά έν τρωω άσχημα. Ο γυμναστής μου είπε ότι πρέπει να παίρνω πρωτεινες τζιαι εφόρτωσεν μου μιαν σίκλα με χάπια τζιαι shakes για να πίννω κάθε μέρα. Εγώ είπα του εν τα θέλω τζιαι έδωκα του τα πίσω τζιαι σκέφτομαι να αρχίσω τα αναβολικά γιατι με τζίνα εννα γίνω όπως τζίνους που βλέπω μέστα κλαπ τους πρησμένους τζιαι εν θα νώθω τίποτε. Η μέση μου έγινε σχεδόν 30 σαιζ τζιαι νιώθω skinny τζιαι εν μου αρέσκει καθόλου που με φκάλλουν τζιαι πελλό ότι έν πρέπει να προσέχω τι τρωω τζιαι ότι είμαι μια χαρά τζιαι ότι παστινίσκω.
Ευτυχώς εν Παρασκευή σήμερα τζιαι το Σ/Κ έχω εξόδους οπόταν εν νομίζω να φάω τίποτε ως την Κυριακή για να καταφέρω να κοιμηθώ, εκτός τζιαι αν πιω κανένα χάπι αντι για τζίνο. Βαρκούμαι λλίο να φκω, εν έχω διάθεση να επαναλάβω την ίδια ιστορία που κάμνω κάθε Σ/Κ γιατί καταντά τζιαι νάκκον κουραστικό. Άσε που εν παγωνιά τουτες τες μέρες τζιαι που διάθεση να περιμένεις έξω που τα κλαπς. Επίσης πόσες φορές να ακούσω την ίδια μουσική που τους ίδιους DJs. Φέφκω που το ένα κλαπ, πάω στο άφτερ, πάω στο άφτερ άφτερ τζιαι συνέχεια τα ίδια. Εμάθαμεν τα τραούδκια που έξω.
Anyways εννα σταματήσω να κάμνω όπως το πουττί το κλαμένο τζιαι να σαστώ να φέφκω γιατί εβαρέθηκα τούτη την αδράνεια μου.
Wednesday, 21 October 2009
confused
Χρειάζεσαι κάτι ; Μόνο τούτο μου θυμούμαι καθαρά. Εν η κουβέντα που μου έλεε κάθε 10 λεπτά που την αρχή ως το τέλος της κατάστασης, που κράτησε αν δεν λανθάνομαι 2 εβδομάδες.
Nothing more or less. Και επεξηγώ τωρά εγώ. Τι να χρειάζουμαι ρε? Έλα δαμέ τζιαι μεν ρωτάς αν χρειάζουμαι κάτι. Που την άλλη σκέφτομαι ότι ήταν ένας τρόπος να κρύψει την ανασφάλεια του, που το intuition μου εφώναζε πως είχε. Δεν ξέρω γιατί και πώς αλλά ένιωθα το.
Μπορούσα να καταλάβω ότι με ήθελε τρελά αλλά ως εκεί. Τίποτε παραπάνω. Τζιαι εν μιλούμε για κανένα κοπελλούι που τωρά ξεκινά να κάμει κάτι - fuck sake εν 30 χρονών.
Παρά το ότι είχα πείσει τον εαυτό μου πως έλιωνε για μένα (physically, not mentally), εκράταν μια περίεργη στάση. Επέρασεν που τον νου μου ότι κάποιοι (συμπεριλαμβανόμενου και του εαυτού μου) έχουν περίεργο τρόπο να δείχνουν τον πόθο τους για κάποιο. Δεν πτοήθηκα - αντίθετα, έδωκα μέσα με τα μούτρα. Ήμουν σωστός. Ήθελε να με ρίξει στο κρεβάτι.
See, εν τούτο το θέμα. Τα hookups εκουράσαν με. Ακόμα τζιαι fuckbuddy να με θέλει, θέλω να έχω μια πιο σταθερή σχέση. Ας εν τζιαι ως φίλο. Όι να βρεθούμαστεν στα μαύρα τα μεσάνυχτα, ττάκκ ττουκ να γίνεται η δουλεια τζιαι μετά γεία σας. Κοινά στοιχεία έχουμε. Κοινά ενδιαφέροντα έχουμε. Όπως τζιαι να έσιει, εγώ νομίζω εφάνηκα κύριος. Έδειξα του ότι ετραβούσα για κάτι παραπάνω. Τζιαι τζίνος το ίδιο μου έδειξε, αλλά προφανώς ήταν τρόπος για να του κάτσω - κάτι που θα έκαμνα ούτως ή άλλως.
Έγινε 2-3 φορές τζιαι ήταν σχοίνι τζιαι εκόπηκε. Έν ξέρω γιατί ακόμα σκέφτομαι ότι θα μπορούσαμε να είχαμε κάτι μαζί. Ίσως γιατί μέσα μου βλέπω τζίνην την πιθανότητα - αλλά αδυνατώ να κατανοήσω το τί τον κρατά τόσο απόμακρο. Αν επικοινωνήσει ξανά καλώς. Ξέρω ότι εν θα αντέξω τζιαι εννά πάω. Αλλά τζίνο που με σπάζει εν ότι μετά το σεξ, τες αγκαλιές τζιαι τα χάδια η ίδια κουβέντα εννά ρτει στο φτί μου: Χρειάζεσαι κάτι ;
Nothing more or less. Και επεξηγώ τωρά εγώ. Τι να χρειάζουμαι ρε? Έλα δαμέ τζιαι μεν ρωτάς αν χρειάζουμαι κάτι. Που την άλλη σκέφτομαι ότι ήταν ένας τρόπος να κρύψει την ανασφάλεια του, που το intuition μου εφώναζε πως είχε. Δεν ξέρω γιατί και πώς αλλά ένιωθα το.
Μπορούσα να καταλάβω ότι με ήθελε τρελά αλλά ως εκεί. Τίποτε παραπάνω. Τζιαι εν μιλούμε για κανένα κοπελλούι που τωρά ξεκινά να κάμει κάτι - fuck sake εν 30 χρονών.
Παρά το ότι είχα πείσει τον εαυτό μου πως έλιωνε για μένα (physically, not mentally), εκράταν μια περίεργη στάση. Επέρασεν που τον νου μου ότι κάποιοι (συμπεριλαμβανόμενου και του εαυτού μου) έχουν περίεργο τρόπο να δείχνουν τον πόθο τους για κάποιο. Δεν πτοήθηκα - αντίθετα, έδωκα μέσα με τα μούτρα. Ήμουν σωστός. Ήθελε να με ρίξει στο κρεβάτι.
See, εν τούτο το θέμα. Τα hookups εκουράσαν με. Ακόμα τζιαι fuckbuddy να με θέλει, θέλω να έχω μια πιο σταθερή σχέση. Ας εν τζιαι ως φίλο. Όι να βρεθούμαστεν στα μαύρα τα μεσάνυχτα, ττάκκ ττουκ να γίνεται η δουλεια τζιαι μετά γεία σας. Κοινά στοιχεία έχουμε. Κοινά ενδιαφέροντα έχουμε. Όπως τζιαι να έσιει, εγώ νομίζω εφάνηκα κύριος. Έδειξα του ότι ετραβούσα για κάτι παραπάνω. Τζιαι τζίνος το ίδιο μου έδειξε, αλλά προφανώς ήταν τρόπος για να του κάτσω - κάτι που θα έκαμνα ούτως ή άλλως.
Έγινε 2-3 φορές τζιαι ήταν σχοίνι τζιαι εκόπηκε. Έν ξέρω γιατί ακόμα σκέφτομαι ότι θα μπορούσαμε να είχαμε κάτι μαζί. Ίσως γιατί μέσα μου βλέπω τζίνην την πιθανότητα - αλλά αδυνατώ να κατανοήσω το τί τον κρατά τόσο απόμακρο. Αν επικοινωνήσει ξανά καλώς. Ξέρω ότι εν θα αντέξω τζιαι εννά πάω. Αλλά τζίνο που με σπάζει εν ότι μετά το σεξ, τες αγκαλιές τζιαι τα χάδια η ίδια κουβέντα εννά ρτει στο φτί μου: Χρειάζεσαι κάτι ;
Thursday, 17 September 2009
pulling outfit
Εσύ έχεις pulling outfit? Δηλαδή ρούχα που αμαν τα φορείς κάμνουν τους άλλους να γυρίζουν πάνω σου τζιαι να μεν θωρούν πουθενά αλλού? Οί με τρόπο του στυλ ΑΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΝΑΜΠΟΝ ΤΟΥΝΤΟ ΣΚΕΔΙΟ αλλά κάπως πιό χμμ, τούτος εν δικός μας, θέλω να τον βάλω που κάτω τζιαι όλα τα συναφή.
Την περασμένη φτομάδα, εφκήκα με κάτι παλιούς μου φίλους, Εγγλέζους. Είχαν μου πει ότι για να φκάλεις άντρα καλό στο Λονδίνο πρέπει να ντυθείς ανάλογα. Βάσει της εμπειρίας μου σε Ελλάδα και Κύπρο, κυκλοφορούν τα εξης:
1. Οι σχεδόν τραβεστί. Κυκλοφορούν με στενα παντελόνια, loose φανελούδες και το παίζουν αλτερνατιβ. Συνήθως προτιμούν άτομα του ιδίου τύπου.
2. Οι macho. Φορούν μόνο ότι φορούν οι straight, ώς επί το πλειστον polo shirts και απλά jeans.
3. Οι σχεδόν-trendy-wanna-do-my-thing. Φορούν την τελευταία λέξη της μόδας, οτιδήποτε ντιζαινάτο και ακριβό για να τραβήσουν τα βλέμματα.
Εγώ δεν ξέρω που ανήκω, μεν με ρωτήσετε.
Αλλά στην Αγγλία τα πράματα εν διαφορετικά. Π.χ. αν πάω Ελλάδα ή Ιταλία ή τελος πάντων σε καμια μεσογειακή χώρα ξέρω να τους καταλάβω που το μίλι. Ποδά οι Εγγλέζοι έχουν δικό τους στυλ.
Anyway to cut things short, εγυρίζαμεν μέστα μαχαζιά και βάσει της συμβουλής του Josh, "Every gay guy in London needs to own a checked shirt". Κατά συνέπεια επία τζιαι εγόρασα έναν. Παρακαλώ δείτε στην παρακάτω φωτογραφία για να καταλάβετε σε τί αναφέρομαι:
Επιχείρησα να δοκιμάσω την απόδοση του άμεσα. Τη νύχτα εβρέθηκα σε ένα house party στο Kennington τζιαι ως γνωστόν, η περιοχή τζιαμέ εν πατωμένη gays.Εφόρησα το λοιπόν τζιαι έμπηκα μέστην Northern Line να πάω.
Τα αποτελέσματα ήτο θεαματικά. Έν εξανάδα τόσους πολλούς να με τσιακκάρουν μέστο μετρό, μέστο σούπερμαρκετ, μέστον δρόμο. Γενικά παντού. Μέχρι τζιαι μιτσοκάμμισμα έππεσεν...
Την επόμενη φορά σκέφτομαι να το δοκιμάσω στο Shoreditch. Παρόλο που εν πολλά αλτέρνατιβ ποτζί η περιοχή (τζιαι φοούμε που τούτους τους πανκ με τες 500 τρύπες πάστα μούτρα) νομίζω εννά έσιει επιτυχία.
Την περασμένη φτομάδα, εφκήκα με κάτι παλιούς μου φίλους, Εγγλέζους. Είχαν μου πει ότι για να φκάλεις άντρα καλό στο Λονδίνο πρέπει να ντυθείς ανάλογα. Βάσει της εμπειρίας μου σε Ελλάδα και Κύπρο, κυκλοφορούν τα εξης:
1. Οι σχεδόν τραβεστί. Κυκλοφορούν με στενα παντελόνια, loose φανελούδες και το παίζουν αλτερνατιβ. Συνήθως προτιμούν άτομα του ιδίου τύπου.
2. Οι macho. Φορούν μόνο ότι φορούν οι straight, ώς επί το πλειστον polo shirts και απλά jeans.
3. Οι σχεδόν-trendy-wanna-do-my-thing. Φορούν την τελευταία λέξη της μόδας, οτιδήποτε ντιζαινάτο και ακριβό για να τραβήσουν τα βλέμματα.
Εγώ δεν ξέρω που ανήκω, μεν με ρωτήσετε.
Αλλά στην Αγγλία τα πράματα εν διαφορετικά. Π.χ. αν πάω Ελλάδα ή Ιταλία ή τελος πάντων σε καμια μεσογειακή χώρα ξέρω να τους καταλάβω που το μίλι. Ποδά οι Εγγλέζοι έχουν δικό τους στυλ.
Anyway to cut things short, εγυρίζαμεν μέστα μαχαζιά και βάσει της συμβουλής του Josh, "Every gay guy in London needs to own a checked shirt". Κατά συνέπεια επία τζιαι εγόρασα έναν. Παρακαλώ δείτε στην παρακάτω φωτογραφία για να καταλάβετε σε τί αναφέρομαι:
Επιχείρησα να δοκιμάσω την απόδοση του άμεσα. Τη νύχτα εβρέθηκα σε ένα house party στο Kennington τζιαι ως γνωστόν, η περιοχή τζιαμέ εν πατωμένη gays.Εφόρησα το λοιπόν τζιαι έμπηκα μέστην Northern Line να πάω.
Τα αποτελέσματα ήτο θεαματικά. Έν εξανάδα τόσους πολλούς να με τσιακκάρουν μέστο μετρό, μέστο σούπερμαρκετ, μέστον δρόμο. Γενικά παντού. Μέχρι τζιαι μιτσοκάμμισμα έππεσεν...
Την επόμενη φορά σκέφτομαι να το δοκιμάσω στο Shoreditch. Παρόλο που εν πολλά αλτέρνατιβ ποτζί η περιοχή (τζιαι φοούμε που τούτους τους πανκ με τες 500 τρύπες πάστα μούτρα) νομίζω εννά έσιει επιτυχία.
Saturday, 12 September 2009
sex with the ex
Η ώρα εν 6 το πρωί. Τώρα μπήκα σπίτι, όμως θα γράψω γιατι έχω οίστρο...
-Έρχομαι για τρεις μέρες τζιαι θέλω πολλά να σε δω.
Άλλο που εν ήθελα. Παρά το ότι επήρα το απόφαση πλέον ότι δεν είμαι για σχέσεις/αγάπες/έρωτες τζιαι εν πρόκειται να το ξαναεπιδιώξω (γιατί μόνο κακό μου κάμνει) ένιωθα την επιθυμία να τον δώ. Τζιαι ξέρεις, τούτα που λαλούν οι διάφοροι παρέες μου ότι εκάμαν σχέσεις που εδιαρκέσαν μισό τζιαι δκυό μήνες εν τζιαι λοαρκάζω τα. Εγώ λαλώ τα σεξ/dates/whatever. Σχέση ένενι τζιαι να σου εξηγήσω γιατί. Εν τον ήξερες τόσο πολλύ τζιαιρό ωστε να τον πιστεύκεις σαν θεό. Ώστε να πάεις να μείνεις μαζί του. Εν έκοφκες τες φλέβες σου για την πάρτη του. Έν ήσουν λίωνω-σβήννω-πεθαίνω άμαν ήσουν διχα του. Τζιαι δεν πιστεύκω στον κεραυνοβόλο έρωτα. Θέλεις πε με απόλυτο, θέλεις πε με ιδιότροπο.
Ένιγουεη πίσω στο θέμα μας.
Είχαμε να βρεθούμε τρεις τέσσερεις μήνες. «Φτάννω το απόγευμα» λαλεί μου τζιαι μετά είμαι free.
Ήντα να κάμω εγώ ο κακομάζαλος? Σάζουμαι, ντύνουμαι, βάλλω τες κρεμούδες μου να φαίνουμαι πιο μιτσής τζιαι ξεκινώ. Εβρεθήκαμεν στα παλιά γνωστά μας σποτς. Όι, έν ηταν σε κανένα γκέι μαχαζί του Soho, είχαμεν τζιαι οι δκυό την ίδια συμπάθεια σε πιο όμορφους χώρους τζιαι πίο ωραίους.
Καθούμαστεν λοιπόν στο μπαρ τζιαι αρκέφκουμεν την κουβέντα. Τι εννα πιούμε? Cocktails λαλεί μου, κάμνουν τα πολλά καλά δαμε. Οκκέι απαντώ τζιαι παραγγέλλω κάτι πράματα αλλά τζιαι finger food για να μεν πιττώσω που το πρώτο. Ε έτο αρκέψαμεν τες αναλυσεις τζιαι το ένα ποτό έφερνε το άλλο τζιαι σε ανάμιση ώρα έγιναμεν πουλλούθκια..
Έλα μαζί μου λαλει τζιαι πίαννει με που το σίεριν. (Έτσι όπως ήμουν φυσικά ήντα τσιανς είχε να τον αφήσω να φύγει μόνος, οεο?). Φκαίνουμεν στο δρόμο, αφτένουμεν τσιάρο τζιαι γυρίζει με ένα περίλυπο ύφος τζιαι λαλεί μου: Θέλεις να πάμε στο δωμάτιο μου?
*ΣΕΙΡΗΝΕΣ* *ΠΑΝΙΚΟΣ* *ΠΕΦΤΕΙ Η ΠΟΛΗ*
Ε μα γαμώ το, εν αίμα τζιαι βράζει... Επίαμεν...Έμεινα τζιαμέ τη νύχτα. Εξυπνήσα το πρωί τζιαι πάστο κρεβάτιν ίσιεν ενα κάρο φαγία τζιαι τζίνον μέστην μέση. Εφάμεν πρωίνο τζιαι βασικά επεράσαμεν την μέρα μαζί. Εγυρίσαμεν κάμποσο μεστο κέντρο, είδαμε κάτι φίλους του για lunch, κανονικά σαν παλιά.
Τη νύχτα έφια τζιαι επία σπίτι μου. Γύρω στες 5 το πρωί εκατέβασα 2 xanax τζιαι εφύρτηκα όπως τον γάρο.
-Έρχομαι για τρεις μέρες τζιαι θέλω πολλά να σε δω.
Άλλο που εν ήθελα. Παρά το ότι επήρα το απόφαση πλέον ότι δεν είμαι για σχέσεις/αγάπες/έρωτες τζιαι εν πρόκειται να το ξαναεπιδιώξω (γιατί μόνο κακό μου κάμνει) ένιωθα την επιθυμία να τον δώ. Τζιαι ξέρεις, τούτα που λαλούν οι διάφοροι παρέες μου ότι εκάμαν σχέσεις που εδιαρκέσαν μισό τζιαι δκυό μήνες εν τζιαι λοαρκάζω τα. Εγώ λαλώ τα σεξ/dates/whatever. Σχέση ένενι τζιαι να σου εξηγήσω γιατί. Εν τον ήξερες τόσο πολλύ τζιαιρό ωστε να τον πιστεύκεις σαν θεό. Ώστε να πάεις να μείνεις μαζί του. Εν έκοφκες τες φλέβες σου για την πάρτη του. Έν ήσουν λίωνω-σβήννω-πεθαίνω άμαν ήσουν διχα του. Τζιαι δεν πιστεύκω στον κεραυνοβόλο έρωτα. Θέλεις πε με απόλυτο, θέλεις πε με ιδιότροπο.
Ένιγουεη πίσω στο θέμα μας.
Είχαμε να βρεθούμε τρεις τέσσερεις μήνες. «Φτάννω το απόγευμα» λαλεί μου τζιαι μετά είμαι free.
Ήντα να κάμω εγώ ο κακομάζαλος? Σάζουμαι, ντύνουμαι, βάλλω τες κρεμούδες μου να φαίνουμαι πιο μιτσής τζιαι ξεκινώ. Εβρεθήκαμεν στα παλιά γνωστά μας σποτς. Όι, έν ηταν σε κανένα γκέι μαχαζί του Soho, είχαμεν τζιαι οι δκυό την ίδια συμπάθεια σε πιο όμορφους χώρους τζιαι πίο ωραίους.
Καθούμαστεν λοιπόν στο μπαρ τζιαι αρκέφκουμεν την κουβέντα. Τι εννα πιούμε? Cocktails λαλεί μου, κάμνουν τα πολλά καλά δαμε. Οκκέι απαντώ τζιαι παραγγέλλω κάτι πράματα αλλά τζιαι finger food για να μεν πιττώσω που το πρώτο. Ε έτο αρκέψαμεν τες αναλυσεις τζιαι το ένα ποτό έφερνε το άλλο τζιαι σε ανάμιση ώρα έγιναμεν πουλλούθκια..
Έλα μαζί μου λαλει τζιαι πίαννει με που το σίεριν. (Έτσι όπως ήμουν φυσικά ήντα τσιανς είχε να τον αφήσω να φύγει μόνος, οεο?). Φκαίνουμεν στο δρόμο, αφτένουμεν τσιάρο τζιαι γυρίζει με ένα περίλυπο ύφος τζιαι λαλεί μου: Θέλεις να πάμε στο δωμάτιο μου?
*ΣΕΙΡΗΝΕΣ* *ΠΑΝΙΚΟΣ* *ΠΕΦΤΕΙ Η ΠΟΛΗ*
Ε μα γαμώ το, εν αίμα τζιαι βράζει... Επίαμεν...Έμεινα τζιαμέ τη νύχτα. Εξυπνήσα το πρωί τζιαι πάστο κρεβάτιν ίσιεν ενα κάρο φαγία τζιαι τζίνον μέστην μέση. Εφάμεν πρωίνο τζιαι βασικά επεράσαμεν την μέρα μαζί. Εγυρίσαμεν κάμποσο μεστο κέντρο, είδαμε κάτι φίλους του για lunch, κανονικά σαν παλιά.
Τη νύχτα έφια τζιαι επία σπίτι μου. Γύρω στες 5 το πρωί εκατέβασα 2 xanax τζιαι εφύρτηκα όπως τον γάρο.
Wednesday, 12 August 2009
2009
Ο μαι γκοντ.
Εγώ εν ημουν ποττέ άθρωπος που εννα πάει να κάμει κρούζινγκ μεστα όρη τζιαι τα παραρά. Γενικά είμαι (?), ήμουν εννοω χαμηλών τόνων. Όσον αφορά τις σχέσεις μου με κόσμο γενικά εν ετολμούσα, επούττεφκα τζιαι πόσον μάλλον να πλησιάσω εγώ έναν που με ενδιαφέρει κάπως πιο ερωτικά ρε παιδί μου.
Πάντα εσίεζουμουν.
Με τες κακές παρέες που έμπλεξα ποτζί στην Αγγλία, αρκέψαμε τωρα να κυκλοφορούμε τζιαι σε τόπους έξω που το space που επεριορίζουμουν τόσα χρόνια. Άρκεψα τζιαι πάω στο γκευ κλαπ της Κύπρου, στο Δασούδι, στο Πισσούρι τζιαι γενικά στα cruising spots.
WTF? Ελείφτηκεν το σεξ το φυσιολογικό ? Γιατί γυρέυκουμαι μεστα ακάμωτα? Ασπουμε ζουμε στο 2009 οι στον μεσαίωνα. Τούτη εν η αλήθκεια της προοδευτικότατης Κύπρου. Τζιαι έχω το απορία πως οι υπόλοιποι συνομήλικοι μου καταφέρνουν να βρίσκουν κόσμο για σεξ/σχεσεις/whatever με πιο φυσιολογικούς τρόπους.
Ευτυχώς φέφκω σύντομα τζιαι μπορώ να παραιτήσω, να σταματήσω να ασχολούμε.
Αν τα καταφέρω.
Tuesday, 11 August 2009
θέλω
Ώρες ώρες νευριάζω μαζί μου.
Που τη μια έχω έξαρση γραφής τζιαι που την άλλη τίποτε.
Είμαι straightforward τζιαι σε χρόνο μηδέν σκάζω τζιαι καταπίννω τα ούλλα χωρίς να λέω τίποτε.
Έν ξέρω τι συμβαίνει.
Αλλά παραπάνω νευριάζω που δεν τολμώ. Δεν τολμώ τζιαμέ που πρέπει. Στον ερωτικό τομέα. Tingi Tingi.
Βλέπω ωραίους, βλέπουν με αλλά ποττέ δεν πάω να τους μιλήσω. Φοούμε την απόρριψη? Φοούμε τι μπορεί να γίνει? Το πολύ πολύ να μεν κάτσει κάτι.
Πώς μπορεί να πάει κάτι τόσο στραβά ?
Θέλω να τολμήσω, να μεν κολώσω σε κανένα τζιαι για τίποτε. Να χαθώ, να κάμω τα δικά μου, να νιώσω happy.
Θέλω, θέλω, θέλω...
Που τη μια έχω έξαρση γραφής τζιαι που την άλλη τίποτε.
Είμαι straightforward τζιαι σε χρόνο μηδέν σκάζω τζιαι καταπίννω τα ούλλα χωρίς να λέω τίποτε.
Έν ξέρω τι συμβαίνει.
Αλλά παραπάνω νευριάζω που δεν τολμώ. Δεν τολμώ τζιαμέ που πρέπει. Στον ερωτικό τομέα. Tingi Tingi.
Βλέπω ωραίους, βλέπουν με αλλά ποττέ δεν πάω να τους μιλήσω. Φοούμε την απόρριψη? Φοούμε τι μπορεί να γίνει? Το πολύ πολύ να μεν κάτσει κάτι.
Πώς μπορεί να πάει κάτι τόσο στραβά ?
Θέλω να τολμήσω, να μεν κολώσω σε κανένα τζιαι για τίποτε. Να χαθώ, να κάμω τα δικά μου, να νιώσω happy.
Θέλω, θέλω, θέλω...
Subscribe to:
Posts (Atom)